OtherWind: 6 άτυποι κανόνες που θα έπρεπε να υπάρχουν.

Είναι κάτι (φαινομενικά τυχαία) γεγονότα που συμβαίνουν αρκετά συχνά. Αν και αθώα μας κάνουν τη ζωή λίγο πιο δύσκολη. Όλοι πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει και πλέον έχουμε πάψει να τους δίνουμε σημασία. Εξακολουθούν όμως να μας ενοχλούν. Αν υπήρχαν λοιπόν κάποιοι άτυποι κανόνες θα μας γλίτωναν από πολλές τέτοιες άβολες καταστάσεις.

Τι γίνεται όταν μετά από μια αναπάντητη, καλούν ο ένας τον άλλον την ίδια στιγμή; Όταν σχεδόν "συγκρούεσαι" με κάποιον άγνωστο στο δρόμο; Όταν ο τύπος που μόλις γνώρισες αρχίσει να "κλέβει" μπουκιές από το γεύμα σου;

Αυτά και πολλά άλλα προβλήματα μπορούν να λυθούν με την εφαρμογή των παρακάτω.

1. Δεν θα αναβάλλεις ότι έχεις αρχικά κανονίσει.

Όταν είσαι διαθέσιμος για μία βόλτα-ένα ποτό, το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να μείνεις μόνος σπίτι. Αντίθετα, όταν έχεις ήδη κάνει τον προγραμματισμό σου οι προτάσεις ακολουθούν η μία την άλλη και είναι άκρως δελεαστικές, Μπορεί λοιπόν τρεις μέρες μην έχεις βγει, αλλά την τέταρτη που είπες να πας για ένα καφέ, έρχεται ακόμη και η θεία από την Αμερική που έχει να σε δει από δέκα χρονών. Και τώρα επικρατεί ένα χάος-η απόλυτη σύγχυση. Τι να κάνεις άραγε; Να ακυρώσεις αυτό που είχες κανονίσει αρχικά ή να αφήσεις την λατρεμένη σου θεία που σε αγαπάει πολύ; Είναι κατανοητό πως δεν θες να στεναχωρήσεις κανέναν. Επειδή αποκλείουμε τη περίπτωση να τα συνδυάσεις όλα, (αν το κάνεις εγώ σου βγάζω το καπέλο), πρέπει να επιλέξεις και μάλιστα σύντομα. Κάπου εδώ εμφανίζομαι εγώ στον ύπνο σου σαν καλή νεράιδα,που θα ήθελα να ήμουν, και λέω ότι προτεραιότητα έχει αυτό που κανονίζεις πρώτα. Για την ακρίβεια είναι μια υπέροχη δικαιολογία, που θα σε βγάλει από την δύσκολη θέση χωρίς πληγώσεις κανέναν. Επίσης είναι ο καλύτερος τρόπος να αποσυμφωρηθείς από τις σκέψεις που σε βασανίζουν, βρίσκοντας πολύ γρήγορα λύση.
Επιτρέπεται να "παρανομήσεις" μόνο σε περιπτώσεις που κάποια από τις προτάσεις είναι πιο ενθουσιώδης και δύσκολα επαναλαμβάνεται (όπως η περίπτωση της θείας που λέγαμε). Τότε αξίζει να αναβάλλεις οτιδήποτε άλλο.
Υ.Γ. Μην ανησυχείς, δεν θα εμφανίζομαι απρόσκλητη σε όνειρα.

2. Δεν τρώμε από το φαγητό των άλλων.

Ιδιαίτερα όταν δεν έχουμε την κατάλληλη οικειότητα. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε κολλητούς φίλους, που το κάνουν συχνά, αλλά για όσους δεν γνωρίζουν καλά τον συνοδό τους. Είναι ιδιαίτερα άβολο -και ναι προσβλητικό(!)- κυρίως όταν δεν παίρνεις την άδειά του. Όταν λοιπόν βλέπεις τον διπλανό σου να σου "κλέβει" τη πατάτα από το σουβλάκι, νιώθεις πολύ παράξενα. Στον 21ο που αγνοούμε πολλούς από τους κανόνες του Σαβουάρ Βιβρ, η δοκιμή από το φαγητό σχεδόν άγνωστων ανθρώπων είναι κάτι συνηθισμένο. Κι όμως πρέπει να σταματήσει. Στην Οκλαχόμα για παράδειγμα, είναι παράνομο να φας μπουκιά από το burger του άλλου. Εγώ είμαι πιο ελαστική.

3. Όταν "συγκρούεσαι" με κάποιον άγνωστο στον δρόμο πάτε και οι δύο προς τα δεξιά.

Προχωράς ανέμελα και ξαφνικά έρχεσαι πρόσωπο με κάποιον που δεν γνωρίζεις. Εντελώς τυχαία, και για να αποφύγει ο ένας τον άλλον πηγαίνετε προς την ίδια κατεύθυνση, μετά η ίδια επανάληψη, και πάλι τα ίδια. Πηγαίνετε παράλληλα κάτι που θυμίζει περισσότερο τανγκό, παρά μία ατυχή συνάντηση. Για να αποφευχθεί λοιπόν, θα μπορούσε να υπάρχει ένας άτυπος κανόνας που θα λέει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πηγαίνουμε και οι δύο προς τα δεξιά. Και κάπως έτσι δίνουμε τέλος σε τέτοιες αμήχανες στιγμές.

4. Όποιος χρειάζεται μια θέση στο λεωφορείο δεν είναι κατ' ανάγκη άνω των 60.

Γνωρίζουμε πως για λόγους καλής συμπεριφοράς και ευγένειας όταν ένας άνθρωπος που έχει ανάγκη να καθίσει, μπαίνει σε ένα γεμάτο λεωφορείο, του παραχωρούμε τη δική μας. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι δεν είναι απαραίτητη και για εμάς. Μπορεί να είμαστε κουρασμένοι, αδιάθετοι ή να νιώθουμε κάτι που μας κάνει να τη θεωρούμε πολύτιμη, ακόμη και αν πρέπει να κατέβουμε στην επόμενη στάση. Μία αρχή που θα έπρεπε να υπάρχει λοιπόν, είναι ότι όποιος έχει ανάγκη να καθίσει δεν είναι απαραίτητα ηλικιωμένος, ούτε περιμένει παιδί. Βέβαια αν αντέχουμε την ορθοστασία, θα προσφέρουμε το κάθισμά μας χωρίς δεύτερη σκέψη. Στόχος μου είναι να σταματήσει ο χαρακτηρισμός όσων δεν είναι τόσο πρόθυμοι. Δεν χρειάζεται να νιώθεις ντροπή αν το έχεις πραγματικά ανάγκη. Η κούραση δεν έχει ηλικία.

5. Σε περίπτωση αναπάντητης, όποιος καλεί πρώτος θα το επαναλάβει.

Καλείς κάποιον αλλά δεν απαντάει. Την επόμενη στιγμή τον ξαναπαίρνεις και είναι κατειλημμένος. Μα πώς; Τηλεφωνείτε ο ένας τον άλλον, ταυτόχρονα. Τελικά επικοινωνείτε μετά από ένα δεκάλεπτο μάταιων προσπαθειών. Αν όμως υπήρχε ένας καλός άνθρωπος που θα μας έλεγε ότι "μόνο εκείνος που κάλεσε πρώτα θα το ξανακάνει", και τον ακούγαμε, θα αποφεύγαμε τέτοιου είδους καταστάσεις. Αφήστε λοιπόν το άτομο που σας κάλεσε να το επαναλάβει. Γενικότερα θα ήταν προτιμότερο να τηλεφωνούμε δύο συνεχόμενες φορές μήπως δεν πρόλαβαν να απαντήσουν, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά.

6. Όταν αγοράζεις ένα ρούχο ή παπούτσια, θα είσαι ο πρώτος που θα τα φορέσει.

Να και κάτι καινούργιο που θα δώσει νέο αέρα στη ντουλάπα σου. Μετά τα θετικά σχόλια και τις κριτικές, φίλοι και συγγενείς επιδιώκουν να το δανειστούν. Γιατί όχι; Αν το έχεις ήδη φορέσει τουλάχιστον μία φορά μπορείς να τους το δώσεις. Αν όμως είναι ακόμη με το καρτελάκι θα χρειαστεί να περιμένουν. Πλέον είναι ιδιοκτησία σου και δικαιωματικά πρέπει να το κυκλοφορήσεις πρώτος. Ίσως να φαίνεται εγωιστικό, αλλά οι κοπέλες θα με καταλάβουν και όσοι έχουν αδέρφια θα με ευγνωμονούν.

Κάποιος έπρεπε να το κάνει και αυτό. Μακάρι να εφαρμόζαμε τουλάχιστον έναν από όσους αναφέρθηκαν. Τότε η ζωή θα ήταν λίγο πιο εύκολη. Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Με την βοήθειά σας, ίσως κάποια στιγμή διαδοθούν παντού.

Ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο,

Μαργαρίτα